عسلم داره بزرگ میشه

عزیز دلم ماشالا داری بزرگ میشی یادش یخیر روزایه اول که به دنیا اومده بودی چقدر کوچولو و ریزه میزه بودی تا یه مدت کار من گریه کردن بود نگات که میکردم گریه ام میگرفت نگران بودم و همش میگفتم چه جوری بزرگش میکنم کی بزرگ میشه اگه بلایی سرش بیاد چیکار کنم خیلی وقتا هم میگفتم یعنی از اینکه بچه ماست خوشحاله با گریه کردنت منم شروع میکردم به گریه کردن خوابم که بودی صورت معصومت خیره میشدم اشک چشام سرازیر میشد بابایی میگفت الان که گریه نمیکنه برا چی گریه میکنی بهش میگفتم صورتشو نگاه کن ببین چقدر معصومه  بابایی کلی  سر به سرم میزاشت دایی هم هر موقع زنگ میزد ازم میپرسید بازم  هر موقع آروین گریه میکنه تو هم گریه میکنی بعدش بهم میخندید و میگفتن بچیه خوبی باش و گریه نکن  تا یک ماهگیت همه کارتو مامانی مامان من انجام میداد حتی پوشکتم بلد نبودم عوض کنم یک ماهه که شدی مامانی رفت خونشون منم احساس مسئو لیتم بیشتر شد بعدش اینقد بهت وابسته شدم که حاضر نبودم  و نیستم برای چند ساعت هم که شده پیش کسی بزارمت  الانشم خیلیا حتی دکتر خودت بهم میگن که خیلی حساسیت نشون میدی سر غذا خوردنش یا خوابیدنش دکترت پیشنهاد کرد بزارمت مهد گفت آروین خیلی بهت وابسته شده بزاری مهد وابستگیش کم میشه ولی من دلم نمیاد خودم هم طاقت دوریتو حتی برا چند ساعتم که شده ندارم کوچیکتر که بودی همش میگفتم خدا یا کی میشینه بعد اینکه نشستی میگفتم کی راه میری  کی حرف میزنی و خدا را هزار مرتبه شکر  الان هم شیرین زبونی میکونی و زبون میریزی خیلی وقتا خودت میگری میخوابی و مامارو اذیت نمیکنی و میشینی بازی میکنی برا خودت نقاشی میکشی شیطونی میکنی خرابکاری که میکنی  دستاتو میبری بالا و میگی ببخشید ببخشید باشه  ok با این حرفا مگه من دلم میاد چیزی بهت بگم

یه وقتایی هم که میخوایی حرفاتو به کرسی بنشونی میبینی مقاومت میکنم بر میگردی و بهم میگی میرما میرما تنهات میزارما برم برم  قربونت برم نقطه ضعفمو خوب بلدی میدونی دلم طاقت این حرفا رو نداره بازم طبق معمول با این شیرین زبونیات برنده میدون میشی

عاشقتیم عزیزم